Menselijkheid: het nieuwe normaal?

Er is al veel te doen geweest over onze terugkeer naar een nieuwe maatschappij.
Het post-Coronatijdperk zou radicaal anders zijn, de jachtigheid zou eruit gaan, er was zelfs al sprake van het einde van het kapitalisme.

Nu het maatschappelijk leven zich stilaan herneemt en meer en meer sectoren terug draad (mogen) opnemen, wordt stilaan duidelijk dat het misschien allemaal toch niet zo’n hoge vlucht zal nemen. Logisch ook. We zijn immers wie we zijn en in het zuiden van West-Vlaanderen betekent dat vooral noeste werkers. Altijd ‘voor de vooruit’.
Niet verwonderlijk dus dat we vrij snel dreigen te vervallen in de lange werkdagen van weleer.

Betekent het dat er niets zal veranderen? Dat zeg ik niet. Volgens mij zal er een duidelijk spoor van menselijkheid blijven hangen in de manier waarop we met elkaar omgaan. Dan heb ik het niet alleen over ons dagelijks gedrag waarbij we meer interesse zullen hebben voor elkaars bekommernissen, elkaars gezondheid en paraatheid.
Ik heb het ook over de klemtonen die we in toekomstige communicatie en marketing zullen leggen. Waar voorheen communicatie vooral productgerelateerd was (de beste kwaliteit voor de beste prijs) zie ik daar nu een bijkomende laag ontstaan: het mensgerichte (wie zit er achter het product?).

Dat merk je in het hele debat rond lokale handel, de korte keten en producten van hier.
De herkomst van wat we kopen en consumeren wordt belangrijker en belangrijker.
Sommigen noemen het een waardenverhaal, hebben het al snel over ethisch of maatschappelijk verantwoord ondernemerschap. Dat klopt voor een deel, maar houdt altijd het risico in dat we de moraliserende toer opgaan, dat het vingertje de lucht in gaat waarbij afkeuring om de hoek loert als je toch voor iets anders opteert.
De goed en fout-discussie, weet je wel.

Daarom denk ik dat de klepel elders hangt, met name bij het menselijke.
Wie schuilt er achter een product, wat is de droom en het persoonlijke verhaal erachter, wat wil die ondernemer ermee bereiken en welke filosofie wil hij ermee realiseren…?
Dat is wat mensen en consumenten meer en meer interesseert, zo detecteer ik.

En ik kan het alleen maar toejuichen. Ooit zei Peter Hinssen dat Digitaal het nieuwe normaal was. Nu we die kaap aan het ronden zijn, hoop ik dat Menselijkheid het nieuwe normaal wordt. Want het betekent dat er ook ruimte komt voor welgemeende interesse in elkaars doen en laten. En voor warme verhalen die op hun beurt voor een warme maatschappij zorgen…