De laatste maanden zijn al veel meningen geventileerd over Corona en wat het met onze maatschappij doet. Te veel, als je het mij vraagt.
Of beter: te veel verkeerde verhalen.
Want ik haak stilaan af. Ik ben nu eenmaal een positivist en deze overload aan negativisme doet mij (en velen met mij) geen goed. Het paniek zaaien van de 101 experten die onze maatschappij rijk blijkt te zijn, helpt ons allen niet vooruit. We krijgen geen perspectief, ze brengen ons geen broodnodige levensvreugde bij.
Wie wel een boodschap brengt die tegen de pessimistische stroom ingaat, komt er vaak niet uit en raakt al snel verstrikt in het net van economie versus welzijn, van volksgezondheid versus ontspanning, van experts versus politiek. En weet je, aan dit mediaspelletje hebben we allemaal geen boodschap.
Met zijn allen zijn we op zoek naar sprankeltjes hoop, naar kleine positieve anekdotes. Waarom laten we de zwaarbeladen filosofische beschouwingen niet eens achterwege en focussen we niet op die smilemakers?
Want ik ken voorbeelden van mensen die ook de positieve dingen zien in Corona. Van mensen die het evenwicht tussen arbeid en gezin terug gevonden hebben. Van bedrijven die hun business weer tot de kern van de zaak uitgepuurd hebben. Van creatievelingen die met nieuwe ideeën een succesrijke toekomst tegemoet zien.
Jullie kennen ze ongetwijfeld ook. Laat ons ze samen naar buiten brengen. Als tegengif voor zoveel negativiteit.
Misschien kunnen we dan eindelijk weer lachen. Misschien kunnen we dan eindelijk beseffen dat het hier nog allemaal zo slecht niet is en dat verzuring helemaal niet hoeft.
Schrijf je mee?