In wiens hoofd mag ik eens kruipen?

Een boek schrijven. Ik weet niet wat het is, maar elke zichzelf respecterende marketeer heeft altijd de behoefte om een papieren spoor achter te laten in zijn leven. Wie schrijft, die blijft. Zoiets.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook al een tijdje met de idee worstel. Ik zet de dingen nu eenmaal graag op muziek, ik schrijf om den brode en word daar ook voor gewaardeerd. Dus is het logisch dat dan de volgende vraag komt: wat als ik nu eens zelf in de pen kruip en met een boek voor de dag kom?

Geen onaantrekkelijke gedachte, ik geef het toe. Alleen komt dan altijd de toch niet onbelangrijke vraag: waarover moet ik het dan hebben?
Niet evident om die vraag te beantwoorden, zo blijkt.

Heeft het te maken met een West-Vlaamse nuchterheid en (valse?) bescheidenheid? Misschien, maar ik zie mezelf niet het zoveelste managementboek schrijven, daarvoor is mijn behoefte om te orakelen niet groot genoeg.
Ik redeneer altijd in termen van toegevoegde waarde en als ik niets kan toevoegen aan bestaande inzichten, dan blijf ik maar beter op de achtergrond.

Het heeft ongetwijfeld wel iets te maken met mijn aangeboren nieuwsgierigheid naar andermans verhalen.
Ik ben meer in anderen geïnteresseerd dan dat ik zelf de behoefte heb om met mijn verhaal naar buiten te komen. Ik geniet er immers oprecht van om anderen bezig te horen, mij hun verhaal eigen te maken, vragen te stellen die anderen niet stellen waardoor ik mij moeiteloos verdiep in hun ervaringen.

In mijn werk als storyteller doe ik niets liever dan in het hoofd van anderen te kruipen, op zoek te gaan naar het onderscheidend vermogen van hun verhaal om dat vervolgens op een breed toegankelijke manier in tekst om te zetten.
Het is iets wat ik echt graag doe; aan u om te oordelen of ik er ook goed in ben.

De afgelopen periode ben ik dan ook tot dat besef gekomen: ik zou het wonderbaarlijk fijn vinden om een team te kunnen vormen met iemand die een bijzonder verhaal te vertellen heeft en die er ook mee naar buiten wil komen. Dan houd ik de pen vast en gaan we samen aan de slag.

Dat ik dan misschien niet als een volbloed marketeer beschouwd word, dat neem ik er graag bij. Ik zal mezelf dan maar ghostwriter/verhaler noemen, dat is ook leuk.

In wiens hoofd mag ik eens kruipen?